Zastosowana iniekcja krystaliczna w nowym budynku, zgodnie z projektem ,  nie sprawdziła się i właściciel zlecił podcinkę ścian.


2.5.5. ROZWIĄZANIA MATERIAŁOWE – CAŁOŚĆ BUDYNKU
2.5.5.1. HYDROIZOLACJE


2.5.5.1.1. Hydroizolacja pozioma w postaci iniekcji krystalicznej
Przeponę odcinającą należy stosować we wszystkich murach wewnętrznych i
zewnętrznych wchodzących w skład elementów posadowienia budynku.
Projektuje się iniekcję w istniejących ścianach nośnych piwnic na poziomie posadzki,
w pozostałych ścianach 30 cm nad poziomem terenu. Prace wykonać wg wytycznych
producenta.
Należy wykonać wiercenie otworów iniekcyjnych w murze – w jednej linii, na
konkretnym poziomie, równolegle przyziemia w podpiwniczeniu. Same otwory powinny mieć
średnicę 20 mm i być wykonane przy pomocy młotów udarowo-obrotowych w odstępach od
10 do 15 cm, w zależności od stanu zasolenia murów. Jeżeli zasolenie murów przekracza
0,5% lub w przypadkach, kiedy nie wykonuje się pomiarów zasolenia, należy wykonywać
otwory, co 10 cm. W przypadku zasolenia minimalnego, wyraźnie poniżej 0,3%, otwory
iniekcyjne można wiercić, co 15 cm. Otwory wierci się na głębokości grubości muru minus 5
cm oraz pod kątem 15°-30° do poziomu.
Przygotowane do iniekcji krystalicznej otwory należy nawilżyć wodą przez skierowanie
do otworu strumienia wody około 0,5 l, (który dodatkowo wypłukuje z otworów zwiercinę
stanowiącą przeszkodę w penetracji środka iniekcyjnego). Wodę do otworów można
skierować z urządzenia iniekcyjnego pod ciśnieniem grawitacyjnym.
Po około 30 minutach od nawilżenia należy wprowadzić grawitacyjnie, świeżo
przygotowany środek iniekcyjny, w którego skład wchodzi cement portlandzki, aktywator
krzemianowy i woda w stosownych proporcjach wagowych. Mieszanina ta w czasie iniekcji
powinna mieć konsystencję łatwo samopoziomującą się i łatwo wylewającą się z naczynia
przez otwór o średnicy 2 cm. Ilość wprowadzonego grawitacyjnie środka iniekcyjnego
powinna być równa pojemności otworu iniekcyjnego. Środek iniekcyjny w tej technologii jest
jednocześnie środkiem zaślepiającym (flekującym) otwory. Można je jeszcze dodatkowo po
iniekcji zaślepić u samego wylotu (zaszpachlować) tym samym środkiem iniekcyjnym, lecz o
większej konsystencji w celu poprawy estetyki lica muru w strefie iniekcji.